Wszystkie produkty w naszej ofercie są w pełni cenowo konkurencyjne i reprezentują doskonałe stosunek jakości do ceny. Książkę Scenariusze szkolnych przedstawień teatralnych dla szkół podstawowych można u nas kupić już za 13,99 zł. Zapewniamy też łatwość i przejrzystość w dokonywaniu zakupów. Temat : Grzeczność na każdy dzień. Zrozumienie potrzeby postrzegania zasad kulturalnego zachowania się wśród ludzi. Wzbogacanie czynnego słownictwa dziecka. Wdrażanie do wypowiadania się całym zdaniem. 1. Umie wymienić sytuacje, kiedy należy użyć zwrotów grzecznościowych: proszę, przepraszam, dziękuję, dzień dobry, do Program zajęć koła teatralnego dla klas I - III. II. Treści programu. III. Metody pracy. IV. Ewaluacja. Inspiracją do napisania programu i prowadzenia kółka teatralnego w klasach I – III były informacje o realizacji podobnych zajęć dla dzieci w szkołach prywatnych, chęć zaspokojenia potrzeb dzieci i własnych a także obserwacja Dla kogoś może być bolesne, że interpretujemy ten ważny tekst bez aury religijności. Ale odpowiem, że celem jest tworzenie możliwości rozmowy. […] nasz spektakl opowiada literaturę, która jest ważna dla wszystkich, również niewierzących, bo odnosi się do tego, jak rozumiemy podstawowe pojęcia Tamże. [32]. Zakochanym być i mieć 60 lat - seniorzy przygotowują spektakl. Łukasz Rudziński. 17 kwietnia 2013 (artykuł sprzed 10 lat) Opinie (16) Wspólnymi siłami seniorzy zbudowali scenariusz spektakli "Sanatorium" i mieli wpływ na wystrój sceny. Grają sytuacje, z którymi spotkali się w czasie własnych pobytów w sanatorium. Nauczyciel przejmuje prowadzenie uroczystości zachęca do udziału w konkursach: - Rozpoznawanie rodziny na rysunkach dzieci. - Rozpoznawanie dzieci po głosie i odwrotnie. - Owijanie dzieci papierem toaletowym przez rodziców- konkurs na najlepiej wykonaną mumię. Rozdanie drobnych nagród i upominków. *Tylko tak:.te piosenki możesz zmienić. „Sen o smokach” – monolog Dla Dzieci – mężczyzn lub kobiet (od 45 sekund do 1 minuty) z cyklu „między dobrem a złem” ISBN-13: 978-1502982308 „End The Hurt” – krótki monolog dramatyczny (o zastraszaniu i maltretowaniu)-mężczyzna lub kobieta (30 sekund) z książki „zastraszani, bungled i spartaczeni” ISBN-13: 978 bg2r4n0. zapytał(a) o 18:11 Czy znacie jakieś śmieszne scenariusze na przedstawienie szkolne? Mogą być z kabaretów =) Mam w szkole przedstawienie i muszę znaleźć jakiś śmieszny scenariusz. Jeżeli możecie to napiszcie mi go. Z góry bardzo dziękuję ;* Pozdrawiam ;* Odpowiedzi doma2000 odpowiedział(a) o 18:33 Dzwonek na przerwę, dzieci wpadają do klasy, dziewczynki idą spokojnie, oglądając klaser z karteczkami, dwóch chłopców wchodzi i głośno rozmawia, wbiega chłopiec - Jaś , popycha innych, zabiera dziewczynkom karteczki, wytrąca I Wiesz, że z tego ostatniego sprawdzianu ze środowiska dostałem jedynkę. CHŁOPIEC II Dlaczego? CHŁOPIEC I Bo ściągałem? CHŁOPIEC II Przecież nie miałeś ściągi. CHŁOPIEC I No, tak ale Pani przyłapała mnie gdy liczyłem żebra. CHŁOPIEC II Aha, a wymieniłeś wszystkie żywioły?CHŁOPIEC I Tylko trzy: ziemię, ogień i powietrze, czwartego nie znam. CHŁOPIEC II Jak to nie znasz? A czym myjesz ręce? CHŁOPIEC I Już wiem! Mydło! CHŁOPIEC II Co Ty? Puknij się ! Woda! Dzwonek, wszyscy siadają do ławekNAUCZYCIELKA Oddaję Wam wypracowania, uczyłam Was przez lata całe i oto ma zapłata. Wy dziś nie umiecie dosłownie nic, a nic! Wkładałam w puste głowy materiał naukowy. Prosiłam, tłumaczyłam, nie został ślad. DZIEWCZYNKA I Oj, proszę pani. Tak mówić nie można! My nie jesteśmy tacy źli!NAUCZYCIELKA Mam na to dowód! Nauczycielka podnosi do góry zeszyt, pokazuje wokół, na naklejce imię Wojtek. Wojtku, twoje opowiadanie do złudzenia przypomina hiszpańską corridę. WOJTEK Dlaczego, proszę pani? NAUCZYCIELKA Bo są w nim same byki! Wojtku, czy ty się w ogóle uczysz?WOJTEKUczę się proszę pani. NAUCZYCIELKA To dlaczego robisz tyle błędów? WOJTEKA, a, ..., bo ja się uczę na błędach prze pani. Wojtek wypowiada tę myśl radośnie, odkrywczo. Nauczycielka odwraca się i ciężko z żalem mówi. Ja naprawdę nie zasłużyłem na jedynkęNAUCZYCIELKA Ja też tak uważam, ale niestety niższych ocen już nie ma. Dawid proszę czytaj co na dziś z polskiego było do zrobienia?DAWIDNie mogę nie włożyłem rano do teczki zeszytu, chociaż się uczyłem, prawie aż do się uczyłeś, to jaki problem, powiesz nam z podpowiadaj!KOLEGANie mogę . Nic z tego. Nie pamiętasz mnie wczoraj na polskim nie było już w mu wszyscy podpowiadać i Dawid nie wie co ma gadać. Wojtek, chodź z zeszytem pokaż coś ty napisał. Wojtek pokazuje lekcja polskiego, a ty mi bazgroły? Jutro przyjdziesz z ojcem lub matką do popytam z dziennika proszę numer ... nie mogę czytać, krew mi z nosa widzę? Ktoś z sali dwa palce IITak, bo na chwileczkę, chcę o wyjście w naszej klasie są także dziewczęta, proszę Kasiu, nie pamiętam, ażeby nam pani w ogóle coś tym czasie w tle Bartek ciągle gada z koleżanką z ławki. Nauczycielka, zwraca na niego uwagę. A, Ty Bartku ciągle tylko gadasz i gadasz. Czy wiesz jak nazywamy człowieka, który ciągle gada i gada, chociaż nikt go nie słucha? BARTEK Po chwili zastanowienia wypowiada błyskotliwą myśl, jest przy tym bardzo z siebie wiem, proszę pani, takiego człowieka nazywamy nauczycielem. NAUCZYCIELKA Barek, nie udawaj mądrali, chcesz rozśmieszyć nas to przeczytaj swoją pracę domową. BARTEK Otwiera zeszyt i zaczyna czytać. Temat pracy - "Mój sen". Przyśniło mi się wieczorem, wiecie jak to we śnie bywa czasem, że byłem panem dyrektorem i że rządziłem naszą do szkoły i marzę: No, ja dopiero im pokażę, Bo na takiego jak ja dyrektora, to w naszej szkole najwyższa pora. . Jak, ja się cieszę, że mnię wybrali. NAUCZYCIELKA Mnie wybrali, Bartku, mnie wybrali. BARTEKPanią? Kiedy? DZIEWCZYNKA II Podnosi bardzo grzecznie rękę, czeka, pyta "głosem lizusa.". A, czy nasz pan dyrektor o tym wie? Nauczycielka siada i głośno wzdycha, łapie się za głowę. Dzieci wybiegają z ławek i ustawiają się w rzędzie. Śpiewają rapując. Pan, dyrektor, groźny pan dyrektor wszystkich uczniów przyjacielem jest Siedzi sobie w swoim gabinecie, na dywanik czasem wzywa mnie. Ref. Wszyscy mu się w pas kłaniamy, czasem mu na nerwach jest tu, on jest tam, wielki szkoły pan. .Pan dyrektor, groźny pan dyrektor, przez korytarz szkoły szybko mknie, my ze strachem cicho przemykamy, bo on o nas bardzo dużo wie. Dzwoni dzwonek i dzieci ze śmiechem, krzycząc hura! Wybiegają z klasy. Nauczycielka wychodzi spokojnie i powoli. Na korytarzu szkolnym starsi uczniowie wkuwają coś z Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory jawią się w snach moich niby jakieś zmory. Nie o takich snach, matematyku drogi, marzył jeszcze wczoraj uczeń młody! Za cóż że, za cóż, mój panie kochany, o matematyce mam myśleć od rana! I to myślenie tyle czasu mi zajmuje, że na naukę już mi sił brakuje. UCZEŃ Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory od dawna straszne, nocne zmory. Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie, żalu mi przydajecie? A niechże się wreszcie, co się ma stać, stanie, bo uczyć się tej chemii nie jestem już w stanie! Niechże się, co ma dziać, dzieje. Nie masz, nie masz nadzieje... I ściągaweczki wniwecz, podpowiadania na nic. I to wszystko przez ciebie, moja miła pani! Chemiczka dwójkę dała jeno, tak mnie w tej szkole bardzo licho cenią... .Uczniowie śpiewając MICKIEWICZ Uczył się mój ojciec i ja się uczyć muszę paru długich kawałków z Pana Tadeusza . Więc chodzę i wkuwam przecież o to chodzi. Słowo po słowie, lecz nic mi nie wychodzi. To już umiem to zapomnę po dziesięciu minutach I po co mi to wszystko i za co ta pokuta? Nagle słyszę za ścianą em si Hamer trzeba trafu I odkryłem, że można, że tylko trzeba rapu. I już umiem na pamięć cały dwunastoksiąg. Koledzy patrzą na mnie jakbym żabę połknął. Wiem, że nie ma się czym chwalić, że to trudu nie warte. Ale czy nie można czasem czegoś zrobić dla żartu? No i w szkole zadyma, jest odpytywanie. Polonistka poluje na mnie. Zje mnie na śniadanie. Patrzy na mnie łapczywie, myśli: Szanse raczej małe. Na pewno nic nie umie. Postawimy gałę . I tak gała za gałą chyba od pół roku. A ja patrzę na nią z góry trochę jakby z boku. Z godnością wstaję. Ona pyta mnie, czy umiem? Ja przez chwile stoję cicho a potem mówię dumnieI tak myślę, co kiedy i kto by powiedział. Czy wiedział, o czym mówi, czy mówił, o czym wiedział? Potem mówię już na głos:, więc pokażcie mi papier. Kto powiedział i kiedy, że Mickiewicz to nie raper?UCZEŃ Wieleś mi uczyniła pustki w domu moim, ma droga polonistko, tym postępkiem swoim. Niby nic, jednak tak to było, jedną malutką pałką tak wiele ubyło! Ach, gdybyż to ta jedna tylko była... cóż, kiedyś ty ich więcej dotąd postawiła! Przez ciebie ma matka często się frasuje, przez ciebie ojciec wieczorami mnie pilnuje. Czyż serce masz z kamienia, droga polonistko, żeś obróciła wniwecz, co lubię... To W geografii, kto tam trafi? Na biologię też mam fobię, lewe ręce do techniki, nie mam słuchu do muzyki. Na historię chodzę w kratkę, różne daty znam przypadkiem, a języki cztery lata to życiowa wielka strata. Już od września w szkolnej izbie, wszystko wiem o katechizmie. To teoria, a w praktyce piekło czasem też zachwycę. UCZEŃA teraz na poważnie. Nie jest z nami tak źle. Jesteśmy jeszcze młodzi, ale wiemy, jak wiele mozolą się dla nas, pracują nasi nauczyciele. Ile to mówią do uczniów na każdej co dnia lekcji, i ile tych słów nie do uszu, ale gdzieś w przestrzeń leci. Przygotowują lekcje czasem do późnej godziny, kiedyś my sobie spokojnie o dniu jutrzejszym znów błędy poprawiają czerwonym atramentem, lub nasze zeszyty z błędami zanoszą do domu na święta. UCZEŃTo znowu na konferencjach siedzą długie godziny i myślą, jakie lenistwa i stopni złych są przyczyny. UCZEŃAle my dziś ucieszyć chcemy panów i panie, bo z ich nauki na pewno coś w głowach naszych zostanie. Wszyscy razem: Ucz się matmy, mój kochany i polskiego też się ucz, jeśli nie ten fakt jest znany, że kamienie będziesz tłuc. Cztery razy dwa to osiem, każdy dobrze o tym wie. Jeśli uczeń ma to w nosie, to tragicznie jest i źle. Śpiew piosenki "List, listeczek"(Piotra Kaja)Wiatr listonosz, śmieszny pan, puka w sercu tu i torbę liści ma i od serca wszystkim torbę liści ma i od serca wszystkim listeczek, tra, la, la, fruwa sobie, z wiatrem listeczek, tra, la, la, każdy w ręku listek ma.(bis)Jesień pragnie rzucić dar, niechaj w końcu pryśnie naszych Panów, Pań, kwiatów bukiet właśnie tu słoneczników bo tu stanęły przy nas wszystkie pogodne dni waszego życia Tyle tu ptasiego zgiełku bo się rozwiały wszystkie nocne trwogi o powrót naznaczonych ogniem Tyle tu światła bo tak się wiązała gwiazda łagodności nad przystanią szkolnych progów. UCZEŃRóżne są drogi wiodące przez życie. I różne ludzkiej dobroci są style. Jest też i taki: bez pozy, reklamy, bez pawich piórek i skrzydeł motylich. Dobroć, co płomień jasnej życzliwości w czyny realne kształty przyobleka. I całym życiem wiernie, nieprzerwanie trwa w służebnictwie drugiego piosenki "Słowa dla naszej Pani"(Wesoła szkoła)Wiele pięknych kwiatów znamy - tulipanów, róż i dla naszej Pani mamy najpiękniejsze kwiaty miłość za jej troski, słowo wdzięczność za jej to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z gwiazd na niebie błyszczy i srebrzysty płonie dla Państwa mamy wszyscy najpiękniejsze kwiaty miłość za ich troski, słowo wdzięczność za ich to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z nam Państwo dziś wybaczą, żeśmy czasem byli zli,I z uśmiechem na nas patrzą, bo co złego to nie miłość za ich troski, słowo wdzięczność za ich to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z wam i sobie, by ziarno rzucane do duszy naszej nie szło na marne i powołanie w tej pracy potrzebne było cierpliwe i zawsze ofiarne. Śpiew piosenki "Dziękujemy całym sercem" ze śpiewnika J. RogowskiejDziękujemy, dziękujemy całym sercem, z całych dziękujemy za wasz wielki w życiu brakuje tego słowa -" dziękuję",co pomaga i innym, i co w ciszy je więzić, niech uleci najprędzejw tej piosence swobodnej jak ptak. ( bis)myślę że się spodoba:):):)dasz naaaj plisss:):):)pozdro;* doma2000 odpowiedział(a) o 17:09 Redaktor: Proszę państwa, wyobraźmy sobie, że znajdujemy się w Redakcji pisma dla kobiet... Kto najlepiej zna kobiety? One same? No nie sądzę... U nas nawet naczelny jest I co? Jest już?Redaktor: Nie ma...Redaktor Naczelny: Jak nie dajesz rady, sieroto, to się zwolnij!Redaktor: Jest.(Redaktor Naczelny wchodzi)Redaktorzy: Dzień Naczelny: No nie wydaje mi się. Na początek takie pytanie: Który baran...(Redaktorzy pokazują na Redaktora2)Redaktor Naczelny: ...do ostatniego numeru dołączył płytę z kolędami?(Redaktorzy pokazują na Redaktora2)Redaktor Naczelny: Mógłbyś mi powiedzieć, synku, kto słucha kolęd w maju?Redaktor2: Ja słucham...Redaktor Naczelny: Świetnie, mam nadzieję, że jest więcej takich wrażliwych Polek jak Hehehe...Redaktor Naczelny: A ty co się śmiejesz, panie fotografie? (rzuca mu gazetę) Kto to jest?Fotograf: (ogląda gazetę w każdym kierunku) Nie wiem...Redaktor Naczelny: No właśnie... Sześćdziesiąt naszych... Sześćdziesiąt tysięcy naszych czytelniczek nie wie, kto to jest. Apropo czytelniczek, Cichopek brała ślub, kto był?Redaktor2: Ja byłem...Redaktor Naczelny: Świetnie. Co napisałeś?Redaktor2: Proszę. (podaje naczelnemu artykuł)Redaktor Naczelny: Co to znaczy, że była wspaniała zabawa, wszyscy się świetnie bawili?Redaktor2: No normalnie, jak na weselu, czabma łamba i do przodu. Sam tańczyłem z panią Kasią...Redaktor Naczelny: Człowieku! Ty mi masz napisać, że tam się bili, szarpali, że ona na własnym ślubie płakała... To Polki chcą Ale tak nie było...Redaktor Naczelny: W dupie mam jak tam było! (Redaktor2 ociera twarz ze śliny naczelnego) Tekst masz poprawić. Aha, i napisz mi jeszcze, że Feel się A to już będzie przesada...Redaktor Naczelny: Przesada to będzie, jak się Kombii Szefie, mam ciekawe Naczelny: (bierze zdjęcie) Kto to jest?Fotograf: Jakiś pijak się przewrócił, to Naczelny: No i dobrze, tylko rozmarz twarz i napisz "Wojewódzki przedawkował". Słuchajcie, do następnego numeru musi być coś o gliniarzach. Wiecie, teraz te wszystkie seriale... Wiecie, babeczki to Naczelny: No. Wywiad z Grabowskim masz?Redaktor: Ale on nie jest Naczelny: A ty nie jesteś dziennikarzem, a pracujesz w A Młody miał z Lindą rozmawiać!Redaktor Naczelny: Rozmawiałeś z Lindą?Redaktor2: Nie chciał ze mną Się nie Naczelny: Ale ja się nie pytam, czy chciał z tobą gadać, tylko czy masz Nie ma rozmowy, nie ma wywiadu, nie? Przecież...Redaktor Naczelny: Nie ma wywiadu, nie ma pensji, nie? Przecież... Po spotkaniu pójdziesz do pani Aldony i weźmiesz sobie szalony wywiadów. Porozmawiasz sobie z panem Lindą w A, szefie... Dzwonił jeden koleś i mówił, że ma tanio na zbyciu pięćset metrów rury PCV, 5 cm Naczelny: Panowie, to dobry temat. Burza mózgów, proszę.(redaktorzy myślą)Redaktor2: Ja Naczelny: Potniemy je na małe, cieniutkie krążki i do następnego numeru dołączymy jako kolczyki albo i Fotograf: Hahaha...Redaktor Naczelny: Brawo! Można? Można?Fotograf: Awans!Redaktor Naczelny: Będą z niego A do następnego numeru panele podłogowe i bojler! A co!Redaktor Naczelny: Nie. Do następnego numeru kupimy tak jak dwaj kretyni dwadzieścia tysięcy To był bardzo dobry Naczelny: Taa... Czajniki do gazety, idealne po prostu...Redaktor: Na każdym było nasze logo!Redaktor Naczelny: Na czoło se pieprznij to logo!Redaktor: Nie za takie Szefie, a co z ogłoszeniami drobnymi?Redaktor Naczelny: Jak mamy, to Mam Naczelny: (czyta) Ciepłą posadkę obejmę. Michał Naczelny: Taa.. Gorącą sprzedam. Grzegorz Lato. Nie! Babeczki nie lubią sportu! Babeczki lubią yyy...Fotograf: Diety!Redaktor Naczelny: O, odchudzanie babeczki lubią. Romek, napiszesz (z pełnymi ustami) Ale ja nie znam żadnej diety!Redaktor Naczelny: (Jakby z pełnymi ustami, przedrzeźniając) To widzę, bo ciągle żresz! (normalnie) Ale napisz, nie wiem... Co może odchudzać?Fotograf: Buraki!Redaktor Naczelny: O, że buraki odchudzają...Redaktor: Naczelny: O właśnie...Redaktor: Albo takie jak Naczelny: O, i ten... i... (redaktorzy się śmieją) No co się cieszycie? Buraki i Fotograf: Taakk...Redaktor Naczelny: No to napisz, że są dobre na cellulitis, na włosy. Niech se z tego jakieś napary robią...Redaktor: Naczelny: ... Wcierają...Redaktor Naczelny: Jakieś ciasto...Redaktor: Hot dogi!Redaktor Naczelny: O! Hot dogi z burakami I ten..Fotograf: I plakat!Redaktor Naczelny: O! Mroczkowie...Redaktor i Fotograf: ..w burakach...Redaktor2: Jak szef!Redaktor Naczelny: Zaraz zeżresz tą gazetę. Dobra, nie ma czasu. Idziemy rozładować tira. Jest pełen różowych japonek do czerwcowego numeru.(Fotograf wychodzi, dzwoni telefon, Redaktor2 odbiera)Redaktor2: Halo, redakcja "Kobiety" - Telefon Zaufania, tak słucham?... Tak... Tak... Tak... Niech pani nie skacze... Niech pani nie skacze, momencik dobrze? (zakrywa słuchawkę) Hahahaha...Redaktor: Co jest?Redaktor2: Kobieta stoi na dachu swojego domu i mówi, że skoczy, bo Krzysiu z "M jak miłość" nie (krzyczą do telefonu) Skacz!Redaktor Naczelny: (przejmuje słuchawkę i wygania redaktorów) Halo?Redaktor: No to hop!Redaktor Naczelny: Proszę pani, niech się pani nie wygłupia. Niech pani nie skacze. Niech pani sobie przełączy na TV Polonia, on w powtórkach tam jeszcze dasz mi naj?:)plisss:):):) Uważasz, że ktoś się myli? lub zapytał(a) o 21:10 Znacie krótkie śmieszne scenariusze na 2 osoby? Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 14:25 Tytuł: "Na statku"Osoby: Kapitan, MajtekScena 1, statekKapitan: Majtek, do mnie!Majtek:Nie ma do mnie!M.:Nie ma na urlop!M.:Już idę panie kapitanie!K.:Zanim odejdziesz na trzytygodniowy urlop chciałbym zadać ci kilka prostych byś zrobił gdybyś zobaczył żołnieży na naszym statku?M.:E...K.:Wziąłbyś karabin i trutututu! A co byś zrobił gdybyś zobaczł krowę?M.:Wziąłbym karabin i trutututu!K.:Nie, nie, nie! Wziąłbyś stołeczek, kubeczek i dujudujuduj. A co byś zrobił gdybyś zobaczył piękną kobietę?M.:Wziąłbym stołeczek, kubeczek i nie, nie! Wziałbyś za rączkę pod rączkę i do baru na lody. A co byś zrobił gdybyś zobaczył karalucha?M.:Wziałbym za rączkę pod rączkę i do baru na Nie, nie, nie! Zdeptałbyś, splunął i powiedział, że to hańba dla naszego narodu! A co byś zrobił, gdybyś zobaczył mnie jako prezydenta?M.:Zdeptałbym, splunął i powiedział, że to hańba dla naszego narodu!K.:Właśnie postanowiłem przedłużyć twój ile dokładnie?K.:Hm...O wieczność!Majtek zwolniony!KONIEC albo KMN - jesteś w krzyżówy.?-Strasznie rozwalili jedną, co.? jest do wygrania prodiż-Chyba prądziż, na prąd, prądziż. na prąd, prądziż-Ja prądze.? Jak Ci nie pasuje to wyjdź..-To co.? Gotowy.? Uwaga. Sztuka co, już od razu tak trudno.? Ty, to najpierw trzeba rozwiązać zagadkę kto to był ten Szekspir..Ale ja wiem.. To był ten co wymyślił. Wymyślił yyy. Alfa Romeo.! Alfa Romeo. Znałeś to słowo wogóle.? Coś ci się obiło o głowę.? Alfa Romeo, i Alfa Romeo, ale za dużo to liter jest w sam masz za mało kratek. Ciaśniej pisz.! No przyciaśniaj.! Ja mówię przyciaśniaj, a ty co robisz.? No coś zrobił.? No coś zrobił.?!?-O się nie zmieściło..-No i co.? No i co.? Na dół dół.?-Na dziwna ta krzyżówka..-Głupia. Przede wszystkim jest kaczki.? kaczki.? Ale gatunek kaczki jak się nazywa.?-No krzyżówka.?-No, a co.? Worek z cementem.?-Taka jest kaczka, krzyżówka. Taki ptak. Jajko zniesie, poleci.. to mów..-Jak to się pisze.?-Normalnie. Chyba, że jesteś ryba.?-Paprykarz-Pisać, że Sczeciński.?-Pisz jak ci się zmieści, tylko tam ciasno montuj. Przyciaśniaj. Za słabo żeś pies.? to jajnik. Jajnik, jajnik, jajnik.?-Jajnik, jajnik, pisz, ale ciaśniej. Jajnik, jajnik trzeba ciaśniej. Rozumiesz takie sformuowanie 'ciaśniej'.?-Przecież pisze ciaśniej.!/tu się kłócą ;d/-Jajnik, jajnik. No, ale ciaśniej pisz.!-Jak ciasniej, no gdzie ciaśniej.?!? Ten drugi ma pierwszemu do dupy wleźć.?!?-O, no i wlazł. Ten pierwszy jaki zdziwiony..-Drapieżny ptak, kuzyn widzisz, to jest taki jego że podlaski.?-Pisz ile się zmieści, tylko przyciaśniaj jest.!-So-ko-łów pod-las-Patrz jak pod jajniki pierwszemu zaraz gały Dobra. Mięsożerna roślina.?-A to nie wiedziałem. Yyyy.. Mięsożerna roślina to jest ta, no, Ty zgłupiałeś.? Jak róża.?-Moja ciotka jest Róża jak ona wpieprza mięcho.. Normalnie kiełbase to wciąga jak makaron. Tak [...] i już, poleciało. Nawet zębami tego nie przecięła. Róża.. O, akurat jest 5 kratek. Dobra. Stoi za pulpitem.?-Ty, a co to jest pulpit.?-Chyba coś do jedzenia. Chyba taki rodzaj no to kto tam stoi.? No kto tam stoi.? No to chyba róża tam stoi. Taka wywąchała, co.? a jak jest za mało liter, to.?-To rozciągaj. Ciągnij różę, ciągnij róże.!-Ale grurruba.! Dawaj, złap się paprykaszcza.! Amerykę.? najechał na nią a kto.? Kozak.? Srozak. Tak inny.?-Ko-lumb, słyszałeś o takim.?-Lumpów paru znam, ale ...-Dobra, w tanisie 2 na 2..-Co w czym.?-Cooo.?-Ja nic nie chce o tym słyszeć.. W ogóle mnie ta sprawa nie ob..-To ogóle mnie ta sprawa nie..-A, nie, dobrze, dobrze.?-Nie, w w tenisie.. 2 różne sprawy, po krawędzi wieśniaki.! Eee, w tenisie 2 na 2 to ja wiedziałem. Jak tam ostatnio na ciebie żona krzyknęła.?-Kiedy.? o której.?-O 9.? tenisowy.! Twoja żona się zna na sporcie.. W ogóle jest taka wysportowana. Wczoraj wieczorem mi się tak wygięła, że.. I ostatnie.. Pracują np. w urzędach.?-To proste akurat. Złodzieje. Co jest tam.?-Pisze 2 razy, bo złodziej na złodzieju. Dobra, próbuje odczytać hasło, uwaga. Po ułożeniu liter od 1 do takie właściwości ma złota myśl Juliana Tuwima. Złota myśl brzmi. Srubsabadanienieryszczybysruburszcz..-Jak, jak, jak, jak brzmi.? Jak brzmi.?-Srubsabadanienieryszczybysruburszcz... Yhym, yhym, yhym. Yhy, yhy-To całe takie.?-Jeszcze na końcu jest 3 'hy'. Ale mi się nie udało wymówić. Julian Tuwim - złota wymyślił.!KONIECmam nadzieję, że któryś wybierzesz ; ) kitka42 odpowiedział(a) o 22:03 Jasio i mama :Mamo mogę iść się pobawić ?z tą dziurą w spodniach ?!nie , z Jolką z 5 piętraBabcia i wnuk:-dzisiaj będzie wywiad powiedz że masz 70 lat 2 wnuki krowa zdycha pod płotem bo jej jeść nie dałaś a twój mąż zginą na wojnie -dobrze wnuczkuprzychodzą-ile ma pani lat ?-mam 2 lata-ile ma pani wnucząt?-mam 70- gdzie pani krowa ?-zgineła na wojnie-a gdzie mąż?-zdycha pod płotem bo mu jeść nie dałampozdro ;P Uważasz, że ktoś się myli? lub Kupujesz przez Internet? Znudziło Ci się bieganie do banku/na pocztę, by zrobić przelew? Zobacz... Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Wiosna, lato, jesień, zima Wierszyki dydaktyki to seria książeczek z utworami rymowanymi połączonymi w bloki niezastąpione:przy wprowadzaniu w temat zajęćdla podsumowania lekcjido inscenizacjipodczas tworzenia scenariuszy klasowych i szkolnych uroczystościna tematyczne konkursy ukazały s Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Boże Narodzenie Wierszyki dydaktyki to seria książeczek z utworami rymowanymi połączonymi w bloki niezastąpione:przy wprowadzaniu w temat zajęćdla podsumowania lekcjido inscenizacjipodczas tworzenia scenariuszy klasowych i szkolnych uroczystościna tematyczne konkursy ukazały s Aleksandra MarcinkowskaTeatr młodego aktora Obecna książka Teatr młodego aktora zawiera scenariusze przedstawień o różnej tematyce, które zostały napisane przez autorkę dla prowadzonego przez nią szkolnego teatru i zdobyły uznanie młodzieży i nauczycieli. Marzena KwietniewskaPani na opak. Scenariusze przedstawień szkolnych Książka ta zawiera 15 miniatur scenicznych wiążących się z życiem szkoły. Przeznaczona jest dla małych aktorów –uczniów wszystkich klas szkoły podstawowej. Nauczycielom i wychowawcom prowadzącym zespoły szkolne i przygotowującym uroczystości pomoże wzbogacić repertuar okolicznościowych występó Elwira DrzałOżywić słowo. Inscenizacje w nauczaniu zintegrowanym Inscenizacje zawarte w tym zbiorku przeznaczone są dla uczniów i nauczycieli nauczania zintegrowanego oraz dla dzieci w wieku przedszkolnym. Książka zawiera inscenizacje, wierszyki oraz piosenki, które można wykorzystać na różnych etapach realizacji treści programowych. Przykładowe inscenizacje to: Wojciech ŚliwerskiAndrzejki Troska o zapewnienie sobie powodzenia i szczęścia towarzyszyła wszystkim ludom przez wieki i stąd w ich życiu liczne były wróżby, magiczne zabiegi i zaklęcia. Późną jesienią, gdy dni stawały się coraz krótsze, a wieczory dłuższe, rozpoczynała się na wsi pora kojarzenia małżeństw. Następował wówczas Marzena KwietniewskaPani na opak. Miniatury sceniczne Książka ta zawiera 15 miniatur scenicznych wiążących się z życiem szkoły. Przeznaczona jest dla małych aktorów –uczniów wszystkich klas szkoły podstawowej. Nauczycielom i wychowawcom prowadzącym zespoły szkolne i przygotowującym uroczystości pomoże wzbogacić repertuar okolicznościowych występó Renata ZającSkąd się wzięły pisanki? Nowy tytuł do (tworzącej się) serii scenariuszy dla teatrzyków i przedstawień, w których występują dzieci. Tu grupka kurczaków postanawia dowiedzieć się "skąd się wzięły pisanki". Co to jest tradycja, dlaczego jajko stało się symbolem Wielkanocy - to pytania, na które bohaterowie znajdują Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Świat przyrody W przedszkolu czy w szkole tyle się dzieje - akademie, przedstawienia, rozmaite uroczystości. Świat przyrody jest bliski dzieciom. To chętnie wybierany przez nauczycieli motyw szkolnych przedstawień...Proponujemy pomysłowe, klimatyczne i zabawne wierszyki dydaktyki o tematyce związanej ze światem pr Joanna KierczWierszyki dydaktyki. Rodzinne święta W przedszkolu czy w szkole tyle się dzieje - akademie, przedstawienia, rozmaite uroczystości. Święta rodzinne znajdują swoje odbicie również w życiu szkoły... Jest tyle ważnych okazji i pięknych momentów, którymi możemy się cieszyć także w szkole!Na te wszystkie szczególne chwile proponujemy wzrusza Agnieszka KuszaScenariusze przedstawień teatralnych dla dzieci Scenariusze przedstawień szkolnych dla dzieci przeznaczone są dla dzieci-uczniów szkoły podstawowej. Te udramatyzowane bajki pełnią nie tylko funkcję dydaktyczną, ale również terapeutyczną. W ramach terapii poprzez dramat oraz bajkoterapię pozwalają dziecku na uświadomienie sobie przyczyn i skutków Wanda ChotomskaLegendy polskie na scenę Bazyliszek, Smok Wawelski, Wars i Sawa - te postacie z polskich legend zna każdy. W swoich sztukach teatralnych Wanda Chotomska dodaje im nieco rumieńców i współczesnego wizerunku. Dzięki piosenkom legendy zapadną w pamięć każdemu - widzowi i młodemu aktorowi ze szkolnego teatrzyku. Magdalena Szpak, Justyna Sobczyk Warsztat po obejrzeniu spektaklu “Zaginiony świat” w reż. Grzegorza Grecasa z Teatru Maska w Rzeszowie dla dzieci w wieku 7+. Dzieci przypominają sobie sceny z przedstawienia, które zapadły im w pamięć. Razem zastanawiają się, czym jest przygoda i tworzą w duetach historie przygód, które mogłyby rozgrywać się w Zaginionym Świecie. Scenariusz zakłada możliwość dalszego rozwijania tematu. Grupa wiekowa Wiek 6-10 lat Rodzaj zajęć nauczanie zintegrowane, godzina wychowawcza Miejsce sala lekcyjna Czas 45 minut Cel zajęć - podzielenie się wrażeniami po obejrzanym przedstawieniu; - uruchomienie kreatywności dzieci; - wspólna praca w duecie nad wymyśleniem historii. Metody pracy rozmowa kierowana, pokaz fragmentów filmu lub spektaklu , opowiadanie, ćwiczenia dramaturgiczne Przygotowanie do zajęć Aranżacja przestrzeni Sala lekcyjna, najlepiej z ustawionymi pod ścianami ławkami. Dzieci mogą siedzieć w kole na krzesłach lub na podłodze, jeśli macie taką możliwość. Przy pracy nad rysunkami mogą odwrócić się do ławek. Praca w duetach może również odbywać się przy ławkach. Zajęcia mogą się też odbyć w klasycznym układzie ławek (w takim przypadku warto zadbać o ekspozycję rysunków np. mocując je na tablicy, żeby były widoczne dla wszystkich). Środki dydaktyczne Kartki a4, kredki lub pisaki, taśma lub guma do ewentualnego przymocowania kartek z rysunkami do tablicy. Wydrukowane obrazki i opisy dinozaurów [załącznik nr 1]. Kostka do gry. Materiały do pobrania O autorach Magdalena Szpak Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów. Justyna Sobczyk Twórczyni warszawskiego Teatru 21, reżyserka, pedagożka teatru, z ramienia Instytutu Teatralnego współkieruje studiami podyplomowymi pedagogika teatru na Uniwersytecie Warszawskim, wykładowczyni Akademii Teatralnej w Warszawie. Ukończyła dwuletnie studia podyplomowe pedagogika teatru Universität der Künste w Berlinie, a wcześniej pedagogikę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz wiedzę o teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie. Absolwentka programów Fundacji Szkoła Liderów. Od 17 lat związana z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od stycznia 2020 współkuratoruje Centrum Sztuki Włączającej – powołaną przez Teatr 21 społeczną instytucją kultury dedykowaną sztuce osób z niepełnosprawnościami oraz edukacji włączającej. Laureatka nagród indywidulanych: „Kamyka Puzyny”, oraz nagrody „Wdechy” w kategorii Człowiek Roku. Wraz z Teatrem 21 w roku 2021 otrzymała Paszport Polityki w kategorii Teatr. Podobne konspekty „Tylko sztuka i zabawa mogą nauczyć dziecko marzenia o szczęściu i miłości, dostarczają mu bowiem obrazu pewnego przebiegu zdarzeń, pozwalają przeżyć napięcia wobec tego, co może się stać i jak różnie można się w tych sytuacjach zachować”. R. Miller „BAJECZKA” - PROGRAM WŁASNY Z ZAKRESU EDUKACJI TEATRALNEJ DLA DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM autor: Elżbieta Farnow nauczyciel przedszkola Wstęp Zabawy teatralne to ważny element pracy pedagogicznej przedszkola. Pozwalają one na połączenie wszystkich typów ekspresji dziecięcej: plastycznej, słownej, muzycznej i ruchowej. Teatr, będący z natury rzeczy syntezą sztuk, wykorzystuje wszystkie środki wyrazu artystycznego charakterystyczne dla różnych rodzajów twórczości. Dziecko w wieku przedszkolnym wykazuje naturalną potrzebę wyrażania się w różnych formach ekspresji, na przykład: w śpiewie, mowie, geście, ruchu. Zabawy w teatr wywierają duży wpływ na postawy moralne dzieci, kształtują osobowość, rozładowują nagromadzone emocję oraz wyostrzają wszystkie zmysły dziecka. Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawy teatralne przynosi im wiele korzyści, rozwija wyobraźnie, doskonali mowę, , która staje się wyrazista i melodyjna, sprzyja umuzykalnieniu, rozwija płynność ruchów oraz zwiększa poczucie własnej wartości, jest również okazją do wspaniałej zabawy, dając wiele satysfakcji. Udział dzieci w odtwarzaniu treści utworu skłania je do zapamiętywania, koncentrowania uwagi na określonej działalności, kulturze mówienia i zachowania się. Podczas zajęć z tej dziedziny przedszkolak maże dowiedzieć się, jak powstaje sztuka teatralna i wzbogacić swój słownik o takie pojęcia jak np. reżyser, rekwizyty, dekoracja, kostiumy, ruch sceniczny, drama czy pantomima. Dziecko w zabawach w teatr bardzo chętnie utożsamia się z przedstawionymi przez siebie postaciami. Każde dziecko przeżywa i wczuwa się w sytuację bohatera, uczestniczy w ich przygodach, smutkach i radościach. Edukacja teatralna umożliwia wykorzystanie naturalnej skłonności dziecka do naśladowania i zabawy, a także aktywności emocjonalnej i ruchowej. Sprzyja rozładowaniu napięcia i energii, przynosi radość i satysfakcję. Gra aktorska stymuluje „młodego aktora” do większego wysiłku, odwagi, staje się motywacją do nowych wyzwań. Daje też poczucie wartości, godności i nadaje sens twórczej aktywności zarówno dziecka, jak i nauczyciela. Mam nadzieję, że obie strony będą się czuły w tej wspólnej działalności spełnione. Założenia programu: Program jest skierowany do dzieci 3- 6 – letnich uczęszczających do Przedszkola Publicznego nr 2 w Radlinie. Zgodnie ze swoimi założeniami najważniejszym zadaniem dodatkowych zajęć teatralnych jest rozwijanie uzdolnień artystycznych wychowanków poprzez różnorodne formy aktywności artystycznej. Głównym celem kółka teatralnego jest zapoznanie dziecka ze sztuką teatralną, poznawanie środków wyrazu artystycznego, stosowanych w teatrze, kształcenie umiejętności dramatycznych podczas zabaw twórczych. Wprowadzenie gry aktorskiej w inscenizacjach i widowiskach teatralnych zakończonych występem przed publicznością. Cele główne programu: Rozbudzanie kreatywności i swobodnej ekspresji teatralnej, Zaspokajanie potrzeb natury emocjonalnej, Uwrażliwienie na piękno słowa mówionego, Rozwijanie uzdolnień twórczych i zainteresowań teatrem, Rozwijanie umiejętności posługiwania się językiem literackim, Bogacenie czynnego słownictwa dzieci i uściślenie pojęć związanych z działalnością teatralną, Rozwijanie umiejętności przedstawiania poznanych utworów za pomocą gestu, mimiki i ruchu. Wdrażanie do posługiwania się mową poprawną pod względem gramatycznym. Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym. Nabywanie doświadczeń zarówno w sposób werbalny, jak i niewerbalny. Stymulowanie rozwoju i inspirowanie twórczych działań dzieci. Wytwarzanie pozytywnych relacji i postaw w zakresie rozwoju dziecka. Zapoznawanie dzieci z różnymi formami teatralnymi. Zachęcanie do udziału w zabawach teatralnych inspirowanych czytanym lub opowiadanym tekstem, scenkami z życia lub wymyślonymi przez dzieci. Doskonalenie pamięci potrzebnej do opanowania tekstów ról w przygotowanych przedstawieniach. Udział w grach i zabawach parateatralnych wyzwalających aktywność ruchową i pantomimiczną dzieci. Wyrabianie odwagi i śmiałości. Kształtowanie postawy aktywnego spędzania czasu i nawiązywania serdecznych i kulturalnych kontaktów rówieśniczych. Oswajanie ze sceną: odpowiednie zwrócenie do publiczności, dykcja, siła głosu. Metody pracy z dziećmi. Metody czynne: • Metoda samodzielnych doświadczeń – stwarzanie dzieciom warunków do zabawy i innych działań, swobodnego wypowiadania się, podejmowania prób, poszukiwania i bezpośredniego przeżywania poprzez zapewnienie kontaktu z literaturą i sztuką. • Metoda zadań stawianych dzieciom do wykonania – pobudzenie aktywności artystycznej dzieci, mobilizowanie ich do skupienia uwagi na temacie związanym z teatrem, skłanianie do podejmowania określonych zadań, pełnienia ról. • Metoda ćwiczeń utrwalających – systematyczne utrwalanie ról, pozytywna motywacja dzieci do samorzutnego utrwalania poznanych czynności i treści. Metody percepcyjne: • Metoda obserwacji i pokazu – oglądanie spektakli teatralnych w wykonaniu aktorów jak też innych dziecięcych grup teatralnych, oglądanie ilustrowanych utworów literackich, percepcja dzieł sztuki teatralnej i muzycznej. Metody słowne: • Swobodna rozmowa, • Dialog, • Opis, • Pogadanka, • Słuchanie czytanych baśni, legend, bajek, • Opowiadanie treści utworów. Metody aktywizujące: • Drama, • Pantomima, • Pedagogika zabawy, • Gry i zabawy integracyjne, • Aktywność ruchowa. Stosowanie powyższych metod pozwoli na: • Wyposażenie dziecka w wiedzę o teatrze, • Rozbudzenie jego ciekawości na temat różnych form teatralnych, • Przełamanie nieśmiałości podczas wyrażania własnych sądów i opinii, • Chętne podejmowanie dodatkowych działań, • Zgodną współpracę w grupie, • Dziecko stanie się bardziej otwarte, radosne, rozśpiewane, odporne na niepowodzenia. Formy: Główną formą stosowaną podczas zajęć koła teatralnego będzie praca w zespole. Osiąganiu założonych celów posłużą też inne, bardziej szczegółowe formy, takie jak: • Zabawy naśladowcze, • Zabawy tematyczne, • Zabawy z elementem dramy i pantomimy, • Improwizacja, • Inscenizowanie ruchem wierszy, piosenek, bajek, opowiadań, baśni, • Udział dzieci w spektaklach i widowiskach teatralnych, • Ćwiczenia dykcji, mimiki, ruchowe, • Śpiew, Wycieczki do teatru – udział w spektaklach i widowiskach teatralnych Gra aktorska, prace plastyczne (projektowanie i udział w tworzeniu scenografii, kostiumów, zaproszeń, plakatów, itp.). WARUNKI ORGANIZACYJNE: • Zorganizowanie w sali kącika teatralnego. • Zebranie odpowiedniej literatury. • Zgromadzenie kaset video i płyt DVD z przedstawieniami teatralnymi oraz płyt CD ze słuchowiskami, baśniami. • Gromadzenie rekwizytów tj.: kukiełek, sylwet, lalek teatralnych, kostiumów, czapek, opasek, sukienek, różnych butów, opasek, wykonanie elementów scenografii itp. • Zaplanowanie uroczystości z udziałem dzieci w celu prezentacji różnorodnych form teatralnych. • Organizowanie wyjazdów do teatrów na spektakle dla dzieci. Obejrzenie przedstawienia teatralnego w wykonaniu profesjonalnej gry aktorskiej . • Stwarzanie dzieciom okazji do twórczości plastycznej: wykonywania lalek, masek, rekwizytów, dekoracji, plakatów, itp. EWALUACJA • Rozmowy z dziećmi ( po zajęciach, przedstawieniach ), podczas których ocenią swoją pracę, wskażą pozytywne elementy oraz błędy i niedociągnięcia a następnie ustalą możliwości poprawy. • Zbieranie opinii widzów ( nauczycieli, rodziców, innych dzieci ) - pozytywne opinie umożliwią dzieciom przeżycie sukcesu a negatywne zmobilizują je do pracy. • Wystawki fotograficzne, dzięki którym grupa zaobserwuje dorobek swojej pracy. TREŚCI PROGRAMOWE Treści kształcenia Oczekiwane rezultaty WRZESIEŃ 1. Poznajemy się – zabawy integracyjne: Zabawy paluszkowe, zabawy z chustą animacyjną, zabawy prowadzone w oparciu o metodę Klanza, B. Strauss, masażyki Poznanie oczekiwań i możliwości dzieci Zintegrowanie zespołu 2. Zaznajomienie dzieci z terminologią związaną z teatrem. Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika o nowe pojęcia: kurtyna, aktor, scena, rekwizyty 3. Zabawy pantomimiczne typu: Zapinasz guziki, ubierasz golf, zmywasz naczynia itp. Pozytywne nastawienie do świata Poczucie przynależności do zespołu 4. Zabawy z chustą animacyjną przy muzyce. Zintegrowanie zespołu wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 5. Układamy dialogi z wykorzystaniem kukiełek Dbanie o kulturę języka ojczystego Praca w grupie z zachowaniem dyscypliny 6. „Spektakle i widowiska teatralne” – pokaz multimedialny, oglądanie nagrań przedstawiających różne formy teatralne tj. drama, teatr lalkowy, pantomima, teatr cieni, teatr żywego aktora; dyskusja na temat spostrzeżeń i wrażeń dzieci. Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika Zapoznawanie dzieci z różnymi formami teatralnymi. 7. Zabawy kształtujące wyobraźnię: Co trzymasz w ręku?”, Rozwijanie wyobraźni 8. Zabawy twórcze gazetami – rytmiczne darcie gazet przy muzyce Czajkowskiego Rozwijanie wyobraźni 9. „Po co jest teatr?”- słuchanie wiersza Joanny Kulmowej, rozmowa na temat przesłania wiersza. Umiejętność aktywnego uczestnictwa w rozmowie, uzasadniania własnego stanowiska, argumentowania, kulturalne słuchanie wypowiedzi innych osób 10. "Lustro i cień" zabawy z partnerem Zintegrowanie zespołu, Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 11. Inscenizacja ruchowa do piosenek, opowiadań n- la, Zintegrowanie zespołu wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 12. Zabawy kształtujące umiejętność współpracy z innymi „Gwiazda” , „ Budowanie figur „ –zabawa zespołowa Rozwijanie wyobraźni Zintegrowanie grupy 13. „Magiczne miejsce – teatr” – pokaz ilustracji, rozmowa na temat budynku oraz znajdujących się w nim pomieszczeń, zapoznanie z nazewnictwem: scena, kurtyna, garderoba itp. Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika Zapoznawanie dzieci z różnymi formami teatralnymi. PAŹDZIERNIK 1. Swobodne improwizacje taneczne do wybranej muzyki Rozwijanie wyobraźni wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 2. W krainie uczuć – zabawy sprzyjające rozpoznawaniu i nazywaniu stanów emocjonalnych. Refleksja n/t zależności między uczuciem a postawą, gestem, mimiką 3. Zabawy przypadkowe zainicjowane przez jedną, dwie osoby, np.: „Rzeźbiarz”, „Roboty”, Figurki”, wymyślanie innego zakończenia bajek. Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 4 Zabawy i ćwiczenia usprawniające poprawną wymowę Podniesienie sprawności wyrazistego mówienia 5. Jesteśmy wiatrem – zabawy badawcze, ekspresja ruchowa, tworzenie kostiumu wiatru Rozwijanie wyobraźni umiejętność aktywnego uczestnictwa w zabawach 6. Etiuda pantomimiczna „ Pokaż , co widzisz ? „- dzieci pokazują kolejno za pomocą ruchu , gestu , mimiki czynność Nabywanie nowych umiejętności, pewności siebie 7. "Teatrzyk cieni" z wykorzystaniem utworu "O trębaczu z wieży mariackiej" Poznanie nowej techniki inscenizowania utworu, próby układania własnych dialogów 8. Ćw. oddechowe, artykulacyjne, Doskonalenie sprawności językowej 9. Udział w przedstawieniu teatralnym, zwiedzanie zaplecza teatru Poszerzenie wiedzy, wzbogacenie słownika budzenie zaciekawienia światem iluzji 10. „Bajki i baśnie” – oglądanie przedstawienia zorganizowanego w przedszkolu przez teatr przyjezdny. Gromadzenie wiedzy, dostrzeganie atutów jakimi musi wykazać się aktor: wyraźne wypowiadanie kwestii, wyrażanie nastrojów, zachowanie na scenie LISTOPAD 1. Teatr to nie tylko aktorzy – przeprowadzenie dialogu z użyciem np. pacynek, zabawek. Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 2. Ćw. oddechowe, artykulacyjne, fonacyjne Doskonalenie sprawności językowej, Uświadomienie dzieciom znaczenia prawidłowej wymowy 3. Zabawy dramowe: „W pociągu”, „Na spacerze”, „ U lekarza” Rozwijanie wyobraźni wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 4. Improwizacje taneczne przy muzyce instrumentalnej wprowadzenie pozytywnego nastroju, zabawy umuzykalniające 5. Zabawy twórcze gazetami -rytmiczne darcie gazet przy muzyce Czajkowskiego , ekspresja ruchowa „ Taniec liści” Doskonalenie poczucia rytmu, kształcenie percepcji słuchowej 6. Zabawy pantomimiczne. Historyjki typu: „Siadasz przy stole, częstujesz się ciastkiem, słodzisz herbatę, rozsypujesz cukier, co robisz?”, wyrażanie uczuć i nastrojów. Przełamanie nieśmiałości podczas odgrywania scenek Chętne podejmowanie dodatkowych działań, 7. „Aktor także tańczy”- gimnastyka rytmiczna według Kniessów, dobieranie ruchów i gestów do proponowanej muzyki. Wyrabianie odwagi i śmiałości. Doskonalenie poczucia rytmu 8. „Aktorzy”- zabawy w reżysera i aktorów, poruszanie się według instrukcji podawanej przez partnera. uważne słuchanie, realizacja wskazówek słownych 9. "Wywiad z jeżem i wiewiórką" - rozmowy improwizowane Podejmowanie próby układania własnych dialogów 10. „Jasełka” – improwizacje słowne i ruchowe, przygotowanie do występu. Podniesienie sprawności dykcji, intonacji i interpretacji głosowej właściwe zachowanie się na scenie, opanowanie sposobu poruszania się 11. „Gdyby kózka nie skakała, to by nóżki nie złamała” - etiudy teatralne obrazujące zdarzenie. Zagadki mimiczno – ruchowe „kim jestem?”, „Co robię?” Przełamanie nieśmiałości podczas odgrywania scenek 12. Improwizacje taneczne przy muzyce instrumentalnej. Rytmizacja i melodyzacja tekstów związanych z jesienią. Rozwijanie wyobraźni Kształcenie umiejętności aktywnego uczestnictwa w zabawach GRUDZIEŃ 1. Aktorzy i publiczność – zabawa w teatr Kształcenie umiejętności aktywnego uczestnictwa w zabawach 2. „Jasełka” – odgrywanie ról, recytacja z odpowiednią dykcją i intonacją. Oswojenie z kostiumami, oświetleniem i muzyką. Umiejętność samokrytyki i samooceny 3. Zabawy paluszkowe "Szedł świerszcz" umiejętność aktywnego uczestnictwa w zabawach 4. Zabawy pantomimiczne. Rozwijanie wyobraźni, uświadomienie, że w różnych sytuacjach przeżywamy różne uczucia 5. „Teatr cieni” – improwizacja ulubionymi sylwetami, podejmuje inicjatywę, wymyśla dla siebie rolę. Rozwijanie wyobraźni, układanie dialogów przyjazna atmosfera podczas zajęć i stworzenie warunków do wesołej zabawy 6. ćwiczenia kinestetyczne – przekraczanie linii środkowej – rysowanie oburącz, nosem, językiem itp., ruchy naprzemienne. Doskonalenie koordynacji wzrokowo - ruchowej 7. Scenki dramowe:· „ Rozmowy telefoniczne „ „Wywiad ze Św. Mikołajem i jego reniferami „ Rozwijanie wyobraźni, pewności siebie, odwagi 8. „Po naszymu” - Poznanie tekstów pisanych gwarą – próby naśladowania mowy gwarowej. Poznanie tekstów pisanych gwarą - próby naśladowania gwarowej mowy 9. Zagadki mimiczno – ruchowe „kim jestem?”, „Co robię?”. Rozwijanie wyobraźni, spostrzegawczości, wyrażanie scenki ruchem, miną 10. Scenki dramowe – "Rozmowy telefoniczne", "Wywiad ze Św. Mikołajem i jego reniferami" Rozwijanie wyobraźni, spostrzegawczości, wyrażanie scenki ruchem, miną 11. Ewaluacja – występy dzieci w konkursie; Radlińskie Betlejki Umiejętność dostrzegania wypracowanych efektów krytyczna ocena występów „W lodowej krainie”-zabawy dramowe z wykorzystaniem wierszyków o tematyce zimowej Rozwijanie wyobraźni, aktywne uczestnictwo w zabawach STYCZEŃ 1. Tworzenie wesołych wierszyków i bajek, Tworzenie wspólnych opowiadań na podstawie obrazków. Rozwijanie wyobraźni, Chętne podejmowanie nowych działań, 2. Etiudy teatralne obrazujące zdarzenie „Pożar”, przysłowie „Gdyby kózka nie skakał, to by nóżki nie złamała. wprowadzenie pozytywnego nastroju, Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 3. Ćw. oddechowe, artykulacyjne, fonacyjne Doskonalenie sprawności językowej, 4. Wykonujemy pacynki i kukiełki. Aktywne uczestnictwo w zajęciach, dostrzeganie własnych możliwości i umiejętności 5. Muzykowanie na instrumentach perkusyjnych, przyborach kuchennych, instrumentach wykonanych samodzielnie przez dzieci oraz przyborów niekonwencjonalnych – tworzenia swobodnych tekstów, wyliczanek, melodyzacja i rytmizacja tekstów. Zabawa w „Plotki wprowadzenie pozytywnego nastroju, zaangażowanie w proponowane działania 6. „Nasz teatrzyk” –odgrywanie scenek z użyciem kukiełek, pacynek i marionetek. Rozwijanie wyobraźni, Chętne podejmowanie działań, 7. Wiersze dla Babci i Dziadka – recytacja wierszy, z różną interpretacją Rytmizacja i melodyzacja życzeń dla Dziadków Porównywanie utworów literackich z ich filmową adaptacją 8. ekspresja ruchowa "Wirujące śnieżynki" przy muzyce P. Czajkowskiego Rytmiczne poruszanie się przy muzyce, Rozwijanie wyobraźni, 9. Zabawy z balonem przy muzyce taniec w parach, trzymanie balonów różnymi częściami ciała sztafeta z balonami ćw. oddechowe – nadmuchiwanie balonu Doskonalenie ekspresji ruchowej, zręczności, zwinności wydłużanie fazy oddechowej 10. Zabawy pantomimiczne "Na śniegu” Doskonalenie ekspresji ruchowej, zręczności, zwinności 11. Scenki dramowe. „Pożar”, „Niebezpieczne zabawy na lodzie”, „Niebezpieczne zabawy na śniegu”. Rozwijanie wyobraźni, nabywanie pewności siebie, spontaniczne układanie dialogów 12. Zabawy logorytmiczne. „Nie nadepnij śpiącego jeża” Doskonalenie umiejętności dziecka LUTY 1. Zabawy dramowe – przedstawienie różnych stanów emocjonalnych za pomocą słów, gestu, mimiki. Rozwijanie umiejętności nazywania własnych uczuć, wrażeń 2. Wycieczka do Teatru Nabywanie wiedzy, gromadzenie doświadczeń, 3. Zabawy dramatyczne „ W krainie pingwinów „ – spacer pingwinów , – – tworzenie góry lodowej ,- – przeskakiwanie z kry na krę , – budowla ze śniegu sprawne poruszanie się, odgrywanie scenek, zachowań Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 4. Improwizacja słowno –ruchowa do tekstu wiersza J. Tuwima „Lokomotywa”. Doskonalenie ekspresji ruchowej, nabywanie pewności siebie 5. Gra dramatyczna "Wyprawa po skarby ze smoczej góry" Doskonalenie sposobu poruszania się, odgrywania scenek, zachowań 6. Ćw. oddechowe, ortofoniczne, logorytmiczne, fonacyjne Doskonalenie sprawności językowej, 7. Improwizacje taneczne "Baletnica" Rytmiczne poruszanie się przy muzyce, Rozwijanie wyobraźni, 8. Zabawy integracyjne "Śniegowa zabawa", "Tańczące koła”Ekspresja ruchowa "Jestem śnieżynką" Doskonalenie sposobu poruszania się 9. Scenka dramowa "Pożar", „"Niebezpieczne zabawy na lodzie” Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 10 Zabawy w parach: "Jestem skałą, rowerkiem, paczką" – ekspresja ruchowa Umiejętność współpracy w parach MARZEC 1 Porozumiewamy się bez słów – zabawy pantomimiczne. Umiejętność wypowiadania się za pomocą gestów 2. Improwizacja słowna "Co mógł pomyśleć bohater bajki...” Kształcenie umiejętności aktywnego uczestnictwa w dialogu, uzasadniania własnego stanowiska, argumentowania, kulturalne słuchanie wypowiedzi innych osób 3. "Język kosmitów" - tworzenie charakterystycznego języka danej rodziny bajkowej, układanie dialogów, tworzenie improwizacji słownych, mimicznych, ruchowych Rozwijanie wyobraźni, aktywizowanie grupy 4. Improwizacje ruchowe – pantomima wg bajki muzycznej "Czerwony Kapturek”, "Piotruś i wilk" umiejętność przedstawiania utworów literackich za pomocą gestu, mimiki, ruchu 5. Przygotowanie przedstawienia pt. Jaś i Małgosia Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym 6. Teatrzyk cieni przy bajce H. Ch. Andersena "Brzydkie kaczątko” umiejętność modulowania głosu odpowiednio do odgrywanej roli Dbanie o kulturę języka ojczystego 7. „Wielkanocym obyczajem”-zabawy dramowe w oparciu o symbole świąteczne: "Idziemy z kogucikiem" – inscenizacja wielkanocna Zdolność współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 8. „Dawno temu...”-Tworzenie własnych zakończeń opowiadań i bajek Wzbogacenie słownictwa czynnego i biernego 9. Improwizacja słowno –ruchowa do tekstu wiersza J. Tuwima „Kaczka dziwaczka” umiejętność właściwego gospodarowania oddechem podczas mówienia KWIECIEŃ 1. Udział w konkursie recytatorskim – zorganizowanie konkursu przedszkolnego: Przełamywanie barier związanych z tremą Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym 2. Zabawy i ćwiczenia usprawniające poprawną wymowę. usprawnianie narządów artykulacyjnych 3. Scenki pantomimiczne - "Postacie z bajek” Przekazywanie myśli w sposób niewerbalny 4. 3. Gry dramatyczne z tekstem.  „Dokończ opowiadanie”, „W lesie”, „W ZOO”, „Na ulicy”, „Pokaż, o czym rozmawialiśmy”. Inscenizowanie opowiadań wymyślonych przez dzieci Świadome wprowadzanie dialogu jako elementu ożywiającego akcję 5. Przygotowania do występu na Dzień Mamy i Taty. poczucie sprawstwa poprzez udział w tworzeniu inscenizacji 6. Zagadki mimiczno – ruchowe „Kim jestem?”, „Na czym gram?”. zdolność do obdarzania uwagą drugiego człowieka rozwijanie wyobraźni i pomysłowości w sferze ruchu 7. Zabawy integracyjne na krzesełkach "Hallo Taxi", "Mały przedszkolak” zdolność do współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 8. Taniec z szarfami – improwizacje taneczne przy muzyce instrumentalnej Rytmiczne poruszanie się przy muzyce 9. Wywiad z drzewem, zającem, wróblem Układanie dialogów, 10. Zabawy w teatrzyku cieni, teatrzyku kukiełkowym wg tekstów L. Kerna, J. Brzechwy, J. Tuwima i własnych Umiejętność wypowiadania się za pomocą gestów MAJ 1. „Jestem dzisiaj zła jak osa”. Nazywanie i wyrażanie uczuć uświadamianie sobie własnych uczuć 2. Etiuda pantomimiczna "Maski" – odgadywanie nastrojów za pomocą mimiki i gestu rozpoznawanie i nazywanie uczuć 3. "Co by się wydarzyło, gdyby...” – ćw. twórcze, wymyślanie zakończenia do bajek Rozwijanie wyobraźni, aktywizowanie grupy 4. Zabawy paluszkowe "Czapla”Zabawy z chustą animacyjną przy muzyce "Rybacy i rybki", "Wachlowanie" rozwijanie pamięci mechanicznej 5. Ćw. oddechowe, logorytmiczne, artykulacyjne, słuchowe Doskonalenie sprawności językowej, 6. Recytacja wierszy znanych autorów z różną intonacją doskonalenie umiejętności prawidłowego gospodarowania oddechem w czasie recytowania i śpiewania oraz wyrazistego wypowiadania się 7. Etiudy teatralne obrazujące zdarzenie: „Pożar”, przysłowie: „Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka” sprawne poruszanie się, odgrywanie scenek, zachowań 8. Gry dramatyczne z tekstem „Rozmowa przez telefon” Uświadomienie sobie własnych predyspozycji 9. 2. „Porozumiewamy się bez słów” – zabawy pantomimiczne 3." Na łące", "W parku", "Nad wodą"-scenki dramowe " Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym Umiejętność wypowiadania się za pomocą gestów, słów, dźwięków 10. Ewaluacja – udział w konkursie recytatorskim Przełamywanie barier związanych z tremą Umiejętność operowania głosem pod względem intonacyjnym CZERWIEC 1. Scenki dramowe "W lesie", "W Zoo", "Na ulicy" Zdolność współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 2. "Wywiad z kotem i psem" - ekspresja słowna zdolność do współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek 3. "Nad wodą", "Nad łąką" – ekspresja ruchowa przy muzyce z użyciem szarfy, chusty animacyjnej, kolorowych chustek zdolność do obdarzania uwagą drugiego człowieka rozwijanie wyobraźni i pomysłowości w sferze ruchu 4. Zagadki mimiczno -ruchowe Kim jestem?, Na czym gram? Skupienie na zajęciach, uważna obserwacja ruchów, odczytywanie ich 5. „Rozmowy łyżek " - dialogi Rozwijanie wyobraźni, nabywanie pewności siebie, spontaniczne układanie dialogów 6. Zabawa w teatr – swobodna interpretacja tekstów w teatrzyku kukiełkowym, teatrzyku cieni umiejętność przedstawiania utworów literackich za pomocą gestu, mimiki, ruchu, kukiełki 7. · Melodyzacja i rytmizacja tekstów nt lata i wakacji Wydłużanie fazy oddechowej, doskonalenie mowy czynnej 8. Zabawy twórcze z użyciem niekonwencjonalnych przedmiotów: - taniec z balonami – „ jestem ….” – tworzenie przedmiotów z gazety – „ rozmowy łyżek i talerzy „ – „ W kosmosie „ , „ U króla „ Rozwijanie wyobraźni, spełnianie swoich pomysłów, samorealizacja, prezentacja swoich umiejętności Pomocne rekwizyty sprzyjające prowadzeniu koła teatralnego Kostiumy, tkaniny Artykuły papiernicze (np. klej, blok, kolorowy papier, nożyczki). teatrzyk Kukiełki, pacynki. Sprzęt audio – radio BIBLIOGRAFIA 1. „Zabawy twórcze i widowiska lalkowe w wychowaniu przedszkolnym”- B. Stankiewicz, WS i P, Warszawa 1979 r. 2. „Teatrałki czyli teatralne kawałki na różne szkolne okazje”- Kalina Jerzykowska, wyd. LITERATURA, Łódź 2004 r. 3. „Teatr, który leczy”- Anna Bielańska, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2002 r. 4. „Zabawy dzieci w teatr” – J. Dorman, COMUK, Warszawa 1981r. 5. „Zabawy w teatr” – poradnik klubowy opracowany przez B. Polchowską, Wojewódzki Ośrodek Kultury w Ostrołęce 1988 r. 6. „Domowe zabawy teatralne”– S. Słysz, WS i P, Warszawa 1977 r. 7. „Zróbmy teatrzyk lalkowy”– A. Misiurska 8. „Edukacja przez dramę”- K. Pankowska 9. „Drama- zabawa i myślenie” –K. Pankowska, COK, Warszawa 1991 r. 10. „Mój mały świat”- J. M. Śnieciński 11. „Inscenizacje zabaw na podstawie literatury dziecięcej”– J. Cybulska, J. Dudzińska, S. Lipina, E. Lipska, WS i P, Warszawa 1991 r. 12. „Teatr lalek. Zagadnienia metodyczne”- H. Jurkowski, H. Ryl, A. Stanowska, COK, Warszawa 1980 r. 13. „Przedszkolaki na scenie, czyli rozbawione przedszkole”- M. Majchrzak, Zakład Wydawnictw i Reklamy „Iwanowski” Płock 1995 r. 14. „Owiń sobie słonia wokół palca, zabawy manualne dla małych dzieci”- G. Falkienberg, Wydawnictwo J& BF Warszawa 15. „Przedstawienia na dzień dobry i na do widzenia” – T. Fiutowska, Wyd. Didasko, Warszawa 1997 r. 16. „Zabawa dla dzieci. Wybór scenariuszy dla dzieci”- Z. Wójcik, Wyd. Didasko, Warszawa 1996 r. 17. „Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży” – B. Way, WS i P, Warszawa 1995 r. 18. Miesięcznik ruchu społeczno- kulturalnego „Inspiracje”, 1989 r. nr 3,4,5, nr 2/ 1991 r. 19. Miesięcznik „Wychowanie w przedszkolu”, nr 1,3 / 1992 r., nr 6/1995 r., 6,9,10/1996., nr 6,7,8/1997 r. 20. Program wychowania przedszkolnego „Moje przedszkole” MAC Edukacja Kielce Poland 2003. 21. „ABC… Program wychowania przedszkolnego XXI wieku, A. Łada – Grodzicka, E. Bełczewska, M. Herde, E. Kwiatkowska, J. Wasilewska, WSiP, Warszawa 2000. 22. „Z bajkami przez cały rok” – B. Schieder, Wyd. JEDNOŚĆ, Kielce 2005. 23. „Deszczowy król” – teatrzyki dziecięce – D. Gellner, WS i P, Warszawa 1997. 24. „Teatr Marzeń” – inscenizacje dla dzieci – L. Bajkowska, Prószyński i Spółka, Warszawa 1988. 25. „Dziecięce teatrzyki” – K. Komińska – Bayer, A. Wacławski, Wyd. AKORD, Poznań 2005. 26. „Zabawa w teatr” – Z. Wójcik, cz. 1, Wydawnictwo DIDASKO, Warszawa 2002. 19 27. „Zabawa w teatr” – Z. Wójcik, Wydawnictwo DIDASKO, Warszawa 2002. 28. „Zabwa z klasyką” – muzyka i ćwiczenia dla dzieci, - K. Bayer, A. Wacławski, Wyd. AKORD – Śpiewające Brzdące, Poznań 2008. 29. „Taniec” – muzyka i ćwiczenia dla dzieci – K. Bayer, A. Wacławski, Wyd. AKORD, Poznań 2006. Załącznik nr 1 Scenariusze: SCENARIUSZ nr 1 Grupa: przedszkolna Temat kompleksowy: Taki nastrój jest w teatrze, że zachwycam się gdy patrzę. Temat dnia :Poznajemy teatr. Cele ogólne: - Poznanie wybranych form teatralnych; teatr żywego aktora, teatr lalek, teatr cieni, paluszkowy – pacynki i kukiełki, pantomima. - Kształtowanie nawyków właściwego zachowania się w teatrze. - Ekspresyjne wyrażanie swoich przeżyć i uczuć. - Kształcenie słuchu fonematycznego – podział wyrazów na sylaby, wyodrębnienie głoski w nagłosie i wygłosie. - Estetyczne i twórcze wykonanie pracy plastycznej. - Rozwijanie wyobraźni dziecięcej, oraz inspirowanie ich do wyrażania treści w formie ekspresji ruchowej. - Rozwijanie zainteresowań dzieci treściami przekazywanymi przez wiersz, piosenkę czy bajkę. - Ćwiczenie pamięci i dykcji. Cele operacyjne: Dziecko: - zna pojęcia : ,, aktor, kurtyna, widz, scena, kukiełka, pacynka, teatr”, - ekspresyjnie wyraża swoje uczucia i przeżycia, odgrywając role, - potrafi odpowiednio zachować się w teatrze, - zna treść piosenki ,, Magiczne miejsce”, umie zaśpiewać refren piosenki, - potrafi podzielić wyraz ,, teatr” i ,,aktor’’ na sylaby , wyróżnić głoskę w wygłosie i nagłosie, Metody pracy: - drama - poszukujące – rozmowa, samodzielne doświadczenia, zadania otwarte - ekspresywne – społeczne porozumienie, zadania inspirujące, praca w zespole - praktyczne działanie Formy pracy: - z całą grupą, indywidualnie i zespołowo. Środki dydaktyczne: - ilustracja przedstawiająca teatr, magnetofon, płyta, kukiełka, pacynka, teatr cieni, maski, drabina, miska, garnek, pogrzebacz, rękawiczki, naklejki, duża tkanina, wycinanki. Przebieg zajęcia: 1. Powitanie dzieci piosenką pt: ,, Magiczne miejsce’’ – rozmowa na temat poruszony w utworze. Zagadka naprowadzająca: Jak się nazywa taki budynek, w którym zobaczysz scenę, kurtynę ? Krzesła tam stoją rząd za rzędem, a ja tam bajkę oglądać będę. ( teatr) Wyjaśnienie pojęć: teatr, pacynka, kukiełka, teatr cieni, pantomima, maski i czapki do przebrania. Wyjaśnianie dzieciom niezrozumiałych słów i pokaz elementów o których jest mowa. Nawiązanie do wspólnych wyjazdów do teatru, sposobu zachowania się w tym miejscu. Nawiązanie do doświadczeń dzieci. 2. Słuchanie wiersza czytanego przez nauczyciela pt: ,, Po co jest teatr?” Joanny Kulmowej. Po co jest teatr? Ta drabina to schody do nieba, A ta miska nad schodami to księżyc. Tamten miecz to zwykły pogrzebacz, A z garnków są chełmy rycerzy, Ale kto w te czary nie wierzy? To jest teatr. A teatr jest po to, żeby wszystko było inne niż dotąd. Rozmowa na temat przesłania wiersza: teatr jest magicznym miejscem, tam się wszystko może zmienić, jest bardzo ciekawy, rozmaity.... 3. Pokaz wyrazu: teatr i aktor ( globalne czytanie), podział wyrazu na sylaby, wyróżnienie głoski w nagłosie i wygłosie. 4. Zabawa integracyjna ,,Teatr jednego aktora czyli zagadki pantomimiczne’. Nauczyciel proponuje dzieciom; obejrzymy przedstawienie. Wystąpią w nim aktorzy, pojedynczo bo jest to teatr jednego aktora. Tu jest widownia .Proszę wygodnie usiąść. Bawimy się w teatr bez słów. Jako pierwsza wystąpię ja, jestem aktorem i w swoim występie chcę wam coś przekazać. Patrzcie uważnie..(,, pani wchodzi do domu”: stawia torbę, odpina płaszcz, zdejmuje i wiesza go, wchodzi do łazienki, myje ręce) kto już wie co przedstawiłam? Kto chce wystąpić w następnej scenie? O, mamy już pierwszego aktora do naszego teatru.. Patrzmy uważnie. Musimy się dowiedzieć co nasz aktor chce nam przekazać. Chętne dzieci- aktorzy pokazują kolejno scenki, a dzieci- widzowie z uwagą śledzą, co aktor chciał im przekazać. 5. Zabawa pantomimiczna rozwijająca wyobraźnię ,, Pokaż co umiesz!” Dzieci stoją w dwóch rzędach naprzeciw siebie. Na sygnał nauczyciela dzieci z jednego rzędu robią miny wyrażające różne uczucia, np: ból, złość, strach, radość. Zadaniem drugiego rzędu jest odgadnąć emocje wyrażane mimiką. Po zabawie nauczyciel zadaje pytanie: jakie umiejętności musi zdobyć aktor aby dobrze odgrywał swoje role i był zrozumiany przez publiczność. ( musza odpowiedzieć , że pamięć w innym razie należy je naprowadzić na odpowiedź) 6. Ćwiczymy pamięć i dykcję, czyli ważne cechy aktora. ( n – l wyjaśnia pojęcia) - Na wysokiej górze rośnie drzewo duże. A nazywa ono się apli – papli – blite – blau. A kto tego nie wypowie w kącie będzie stał. - Ciocia Klocia przyniosła łakocie. - Deszcz dzwoni o szyby. 7. Zabawa w ,,Teatr rąk”. Dzieci biorą rękawiczki i przyklejają na nich oczy, nos, usta itp. Po przygotowaniu pacynki zaczyna się przedstawienie. Kilkoro dzieci zakłada na dłonie rękawiczki i chowa się za parawan. Zza materiału widać tylko dłonie. Nauczyciel prosi by pomachały na powitanie, okazały radość, smutek, zdenerwowanie, żeby dłonie próbowały porozmawiać ze sobą bez słów ( dzieci za parawanem zmieniają się, można dołączyć muzykę, tworząc układ choreograficzny na powitanie lub pożegnanie). 8. Podsumowanie zajęć , powtórzenie podstawowych pojęć, podziękowanie za miłą zabawę. Zaśpiewanie piosenki z pacynkami na rękach Scenariusz nr 2. Zabawy w teatr. Cele ogólne: Rozwijanie umiejętności przedstawiania utworów literackich za pomocą gestu, mimiki, ruchu Rozwijanie aktywności twórczej w zakresie słowa mówionego Rozwijanie umiejętności operowania głosem pod względem intonacyjnym Rozwijanie własnych możliwości fizycznych Cele szczegółowe: Wyrażanie własnych odczuć i wzruszeń oraz dzielenia się nimi, a także rozwijania wrażliwości rozwijanie uczuciowości, wspomaganie dojrzewania i afirmację samego siebie (kształtowanie wrażliwości własnej i innych) ułatwianie przystosowania społecznego, relacji międzyludzkich, a także eliminowanie egocentryzmu Formy: zabawy naśladowcze, zabawy tematyczne, zabawy z elementami dramy i pantomimy, inscenizowanie ruchem wierszy, piosenek, bajek, opowiadań, baśni, Metody słowne: swobodna rozmowa, dialog, opis, pogadanka, słuchanie czytanych baśni, legend, bajek, opowiadanie treści utworów. Przebieg: 1. Zabawa na powitanie „Miło mi cię widzieć” – ćwiczenie ostrożności, utrwalanie dobrych manier, nawyków. 2. Zabawa integracyjna „Nastroje” – uwrażliwienie na nastroje innych ludzi: radość, smutek, zmęczenie, ciekawość, zdziwienie, próba odczytania emocji z twarzy rówieśników. 3. Teatr żywego aktora, treść przedstawiona przez nauczycielkę wcielającą się w aktora: dzieci obserwują ruchy ciała, mimikę twarzy i gesty, kostium, dowiadują się, co to jest scena, jak ważna jest muzyka, w tle piosenka „Magiczne miejsce” 4. Zabawa ruchowo – naśladowcza „Jestem aktorem w krainie emocji” - Naśladujemy zachowanie aktora na scenie: ruch całego ciała, gesty i mimika twarzy, sposób wypowiadania roli, posługiwania się rekwizytami, śpiew i taniec na podstawie opowieści ruchowej. 5. Piosenka „Marsz przedszkolaków” – ćwiczenie pamięci, wyzwalanie radosnego nastroju. 6. Zabawa dydaktyczna „Magia rekwizytów” - dostarczanie akcesoriów, materiałów i narzędzi oraz wskazywanie na różne możliwości ich wykorzystania w zabawie teatralnej. 7. Zabawa słowna „Intonacje” – powtarzanie przez dzieci jednego zdania wcielając się w różne role (np. królewny, mówcy, krasnoludka, żołnierza, smoka itp..) – zwrócenie uwagi na głos i mimikę. 8. Zabawa ruchowa „Zaczarowane postacie” – odgrywanie roli na umówiony znak (np. nauczyciel, drwal, tancerz, niedźwiedź, piosenkarka) – próba wcielenia się w daną postać wykorzystując charakterystyczne cechy zachowania, pozę. 9. Słuchanie opowiadania pt. „Goście w lesie” – kształtujemy umiejętność uważnego słuchania. 10. „Mały teatrzyk” - Rozwijanie twórczej postawy dziecka i własnej ekspresji poprzez tworzenie widowiska teatralnego w zespole dziecięcym. 11. Zabawa ruchowa „Stop!” – reagowanie na umówiony sygnał 12. Piosenka z pokazywaniem „Śmieszne grzybki” – utrwalenie układu choreograficznego 13. Improwizacje (zabawy naśladowcze i tematyczne) - podejmowanie z własnej inicjatywy zabawy w teatr, dobieranie dla siebie odpowiedniej roli - odtwarzanie własnymi słowami i za pomocą gestu i ruchu zachowań postaci z oglądanych przedstawień teatralnych i utworów literackich; inscenizowanie ruchem krótkich utworów. Scenariusz nr 3. Temat: „Mały teatr” – odgrywanie scenek dramowych. Cele: nabywanie umiejętności modulowania głosu odpowiednio do odgrywanej roli rozwijanie umiejętności właściwego gospodarowania oddechem podczas mówienia kształtowanie zdolności do współdziałania z partnerem poprzez wspólne przygotowywanie i odgrywanie scenek Pomoce: magnetofon płyta z muzyką „Muzyka z różnych stron świata” parawan Przebieg zajęć: 1. „Ukłony” – powitania. Dzieci spacerują po sali. Na przerwę w muzyce kłaniają się sobie nawzajem w wymyślony przez siebie sposób. następnie stojąc w kręgu, kolejno składają ukłony. 2. „Powiedz to…” – zabawy głosem. Nauczyciel proponuje dzieciom prosty tekst, np. „wlazł kotek na płotek”. Zadaniem dzieci jest wypowiadanie go: ze złością z radością ze smutkiem ze zdziwieniem ze znudzeniem 3. „Śmiejemy się” – zabawa przy muzyce. Dzieci tańczą w rytm muzyki; na przerwę w muzyce śmieją się, jak: panie: ha, ha, ha! panowie: ho, ho, ho! dzieci: hi, hi, hi! według własnej inwencji 4. „Kto to mówi?” – zabawy głosem. Dzieci siedzą w kręgu i wtulają głowę w kolana. Dotknięte przez nauczycielkę dziecko mówi kilka słów zmieniając głos. Dzieci podnoszą głowy i próbują zgadnąć, kto przemawiał. 5. „Aktorzy na scenie” – odgrywanie scenek dramowych. Dzieci dobierają się parami; każda para losuje scenkę. Dzieci naradzają się i przedstawiają scenki: mama z upartym dzieckiem w sklepie kierowca i dziecko, które wybiegło na jezdnię na czerwonym świetle lekarz i pacjent smutny król i jego błazen dwie damy u fryzjera astronauta i ufoludek dwa liście leżące pod drzewem mama i dziecko – niejadek gadająca papuga i jej właściciel śpiący niedźwiedź i przeszkadzająca mu kukułka 6. „Wiersz na do widzenia” – pożegnanie. Dzieci stojąc w kręgu trzymają się za ręce i recytują wiersz: Bywa, że czasem ciężko jest, brakuje nawet moich łez, jednak wtedy nie jestem sam, bo przyjaciół w teatrze mam! Scenariusz nr 4. Temat: „Miesiące kupują buty” – zapoznanie z utworem T. Fiutowskiej. Cele: kształcenie zdolności do skupiania się na wykonywanym zadaniu rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie rozbudzanie poczucia sprawstwa poprzez udział w tworzeniu inscenizacji Pomoce: tekst inscenizacji „Miesiące kupują buty” T. Fiutowskiej magnetofon szarfy w kolorach symbolizujących pory roku fragmenty utworów „Wiosna”, „Lato”, „Jesień”, „Zima” A. Vivaldiego emblematy z symbolami charakterystycznymi dla każdego miesiąca Przebieg zajęć: 1. „Powiedz wszystkim cześć” – powitanie. Dzieci spacerują po sali; na przerwę w muzyce starają się przywitać z jak największą liczbą koleżanek i kolegów przez uścisk dłoni. 2. „Miesiące kupują buty” – prezentacja tekstu i analiza treści. Nauczycielka czyta dzieciom tekst i zadaje pytania: - kto występuje w tekście? - ile było miesięcy? - czym

krótkie scenariusze teatralne dla dzieci